سمفونی صبر

اینجا دنیاست... نه اولهای اولش... نه آخرهای آخرش... یک جایی آن وسطها...

بیایید گولش را نخوریم... عقب عقب نمی رود... نمی ایستد... دارد جلو می رود...

آن هم با شتاب... خیلی هم با شتاب...

مخاطب خاص دارد:

 دوستت دارم

      نه تنها برای آنچه که هستی،

             بلکه برای آنچه که هستم،

                            هنگامی که با توام .

چقدر قشنگ برام نوشت :

تا دیروزفکر میکردم معجزه تنها در کتابهای داستان اتفاق میافتدامروز که به زندگی ام

قدم گذاشته ای دریافتم که همه چیز در همین نزدیکی ها رخ میدهد!!!

امروز صبح خیلی خوبی شروع کردم و تا ۸.۳۰ شب کاربودو کار و کار

خداراشکر حتی اگر چند دقیقه هم ببینمش اندازه ی یک نوشابه ی پر انرژی بهم قدرت میده

امیدوارم برنامه ریزی هایم درست و منطقی باشه

خوشحالم که خدا قلب را برای زندگی کردن آفرید