مادر
کاشکی میشد بهت بگم چقدر صداتو دوست دارم
چقدر مث بچگی هام لالایی هاتو دوست دارم
سادگی ها تو دوست دارم ، خستگی ها تو دوست دارم
چادر نمازت و زیر لب خدا خدا تو دوست دارم
کاشکی رو تاقچه ی دلت آینه و شمعدون میشدم
تو دشت ابری چشات یه قطره بارون میشدم
کاشکی میشد یه دشت گل برات لالایی بخونم
یه آسمون نرگس و یاس تو باغ دستات بشونم
بخواب که میخوام تو چشات ستاره هامو بشمارم
پیشم بمون که تا ابد دنیا رو با تو دوست دارم
دنیا اگه خوب و اگه بد ، با تو برام دیدنیه
باغ گلای اطلسی ، با تو برام چیدنیه
مخاطب خاص دارد:
بیمار : واقعا عجیبه آقای دکتر! از وقتی شروع کردم به صحبت با شما و دردها
و مشکلاتمو براتون گفتم، سردردم کلا از بین رفته! دکتر: از بین نرفته خانم، به من منتقل شده!
جملۀ «نگران نباش، درستاش میکنیم.»، از مقدسترین عباراتِ دنیاست.
فکر میکنم کسانی که روزی این جمله را از کسی میشنوند،
جزء آدمهای خوششانس دنیا به حساب میآیند.
لب من لایق بوسیدن دستان تو نیست زین سبب بوسه زنم خاک کف پای تو را
روزت مبارک
به نام آنکه همه دوستش داریم ...