ما آدمها همه جا عجیبیم و غریب... توی مطب دندانپزشکی دور هم می نشینیم...

مثلا کاری به کار هم نداریم و حواسمان به کار خودمان است... اما زیرچشمی

هم را می پاییم... ساکتیم... مضطربیم... تلویزیون روشن است اما گوش نمی دهیم...

صدای مته و دریل و چکش می آید از داخل مطب!!!... منتظریم نوبتمان بشود...

با موبایلمان سر و کله می زنیم... جای خوبی برای انتظار کشیدن نیست...

خیره ایم به کفشهای هم...یکی روی صندلیش تکان بخوردهمه باهم نگاهش می کنیم...

 خیره نگاهمان می کند که "چیه مگه"؟...

ما آدمهای عجیب غریب چرا دو کلمه با هم حرف نمی زنیم این زمان راحت تر بگذرد لااقل؟..

...........................................................................................................................

کاش می دانستی که جهانم؛

بی تو، الف ندارد ...!

..............................................................................

رگبارهای بهاری هم زیبایی خاص خودش را داردفقط ماشین راکثیف میکند همین!

کلاسهایم را شروع کردم اما...............