سمفونی صبر

مستقل ترین مرد جهان هم که باشی... وقت هایی هست...که دلت پر میزند برای کسی که

برسد و بخواهد که آرام رانندگی کنی ...و نهارت را نخورده نگذاری و بروی...و دستت را بگیرد

و از خیابان ردت کند...

مسافرترین مرد دنیا هم که باشی...وقت هایی هست...

که دلت دست خطی می خواهد که بنویسد برایت ..."زود برگرد . طاقت دوری ات را ندارم"...

آرزو دارم نوروزی که پیش رو داری

                 آغاز روزهایی باشد که آرزو داری

...............................................................................